West Affric Thistle Camp

Een 'geschiedenis' van Glen Affric

Volgens een bepaalde historische theorie (die nochtans door academici wordt betwist), ontleende Glen Affric eigenlijk zijn naam aan Afrika. In de de 2de eeuw, was er een rijke Romeinse kolonist genoemd Publius Arminius Strabo die zich had gevestigd dichtbij Eboracum (York) in een grote villa, waar hij gediend werd door een groot aantal slaven zoals tijdens de periode gebruikelijk was. De man had enigszins exotische smaken en had honderden Afrikaanse slaven gekocht, mannen en vrouwen, die hij liet aanvoeren vanaf de bovenloop van de Nijl, wat hem een fortuin moet hebben gekost. Hoewel zij redelijk goed werden behandeld, kregen de slaven al snel genoeg van de bizarre gewoonen van hun meester; bovendien waren veel van hen slechts in de eerste of tweede generatie van slavernij. Zij slaagden er dan ook in om van het domein te ontsnappen terwijl Strabo op een zakenreis aan Londen was. Zij werden opgejaard naar het Noorden, maar erin slaagden te ontsnappen en zelfs de Hadriaanse muur over te steken, waar zij verder met inheemse Schotse stammen werden geconfronteerd. Uiteindelijk belandden zij in een afgelegen vallei die hen aan de ruwe hooglanden van Ethiopië herinnerde, alhoewel geen klein beetje natter! In deze geïsoleerde omgeving, door iedereen vergeten, konden de Afrikanen rustig een gemeenschap oprichten die aan basislandbouw deed en dieren domesticeerden. Bij gelegenheid waagden zij zich tot aan de kust en hadden handelscontacten met de inheemse bevolking, die hun gebied Glenn Affric noemden, de vallei van de Afrikanen. Gedurende eeuwen leefde deze Afrikaanse stam in de vallei, en absorbeerde geleidelijk de Caledonische cultuur en gewoonten. Slechte levensomstandigheden, ziekten en de generaties van inteelt eisten nochtans periodiek hun tol, en het bevolkingsaantal van de stam schommelde van enkele tientallen tot enkele honderden. In het begin van de 18de eeuw, betoonden de resterende Afrikanen een sterke steun voor de Jacobitische zaak, wat die hun definitief noodlot zou betekenen: het laatste lid van de stam, een krijger bijgenaamd An Dhubh Mhor (de grote zwarte), werd op 16 April 1746 in de slag bij Culloden gedood. Dit was het einde van een eerder onbekend deel van de Schotse geschiedenis. Gezien deze mensen geen geschreven cultuur hadden, is immers zeer weinig over hen bekend.

Voorbij de Camban Bothy viel er nog meer regen, en de definitieve aankomst bij herberg Alltbeithe was men zeer blij een droge plaats te treffen! Men komt onvermijdelijk onder de indruk van deze unieke plaats: 30 km van het dichtstbijzijnde dorp, en meer dan 10 km van de dichtsbijzijnde hoofdweg, moet dit één van de meest afgelegen plaatsen van het land zijn. In tegenstelling tot wat in dit seizoen en weer te verwachten was, werd de herberg goed gevuld met doortrekkende gasten. Vele mensen schijnen door de magie van Glen Affric worden aangetrokken, al was het slechts wegens de uitdaging om daar enkel maar te geraken.